تحلیل، انتقاد، ارائه راهکار و آمادگی برای حضور میدانی، بیانگر حرکتی نو و فصل جدیدی از تبدیل حرف به عمل، انتقال از حاشیه به متن، تحقق شعار آتش به اختیار بودن و مصداق تحول در رویکرد دغدغهمندان جامعه و دلسوزان نظام اسلامی است.
از سویی نوعی غیرت اسلامی در حال شکلگیری است و نگاه سنتی به حجاب، به فرهنگ، به آموزش و جامعه اسلامی، جایش را به نگاه ارزشی و دغدغهمند داده است که از رویشهای بعد از فتنه و از مهمترین مولفههای گفتمان سازی و سرآغاز گام دوم انقلاب و در گام بعد تمدن سازی است.
در نگاه کلی میتوان گفت؛ جهان شمولی، جذابیت و غربالگری، خاصیت ممتازِ اقیانوس آرام اهل بیت علیهم السلام و یکی از امتیازهای جریان متلاطم و پویای تشیع است که باطل را چونان کف روی آب، آشکار کرده و در فتنههای روزگار، نفاق را از پسِ پرده بیرون میکشد.
بنابراین در حقانیت انقلاب اسلامی همین بس که همانند سلفِ صالح خود، مقتدر و مظلوم در وسط میدان ایستاده است و در مقابلش تمام جبهه شیطان و لشکریان کفر، صفبندی کردهاند که این افتخار و اقتدار، جز با اعتقاد به وعده نصرت الهی، قابل درک نیست که میفرماید: اِذا جاءَ نَصرُ اللهِ وَ الفَتحُ، وَ رَاَیتَ النّاسَ یَدخُلونَ فی دینِ اللهِ اَفواجًا، فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّکَ وَ استَغفِرهُ اِنَّه کانَ تَوّابًا؛(نصر/۱)
مجتبی عباسی