نویسنده: عباسی مجتبی
10:10 - 1400/08/26
-رژیم صهیونیستی در ابتدا شعار وطن یهودی را در آرژانتین یا یکی از کشورهای آفریقایی سر داد و بعدها فلسطین را اشغال کرد؛ اما در حال حاضر توانسته است با کمترین هزینه و کمک‌های فنی، نظامی، سیاسی، امنیتی و تکنولوژی، نفوذش را در قاره آفریقا افزایش دهد.
صهیونیست‌ها بیش از یک قرن و نیم پیش برای ایجاد اتحاد بین یهودیان سراسر دنیا حرکت خود را آغاز کردند؛ آنها در ابتدا شعار وطن یهودی در آرژانتین و یکی از کشورهای آفریقایی را سر دادند، ولی بعدها این شعار برای هماهنگ‌تر کردن یهودیان سراسر دنیا متوجه فلسطین به عنوان سرزمینی حساس، استراتژیک و موعود یهود شد.
از آنجا که آفریقا به عنوان یک قاره بزرگ و مهم مطرح است و رأی کشورهای این قاره در تصمیمات متعلق به اسرائیل در نشست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی تأثیرگذار است، رژیم صهیونیستی همچنان به آفریقا چشم طمع دوخته است و به نوعی این قاره را حیات خلوت خود می‌داند.
اسرائیل از ۵۵ کشور عضو اتحادیه آفریقا با ۴۶ کشور دارای روابط دیپلماتیک است، هرچند به نوشته «فارین پالیسی»(Foreign Policy) تنها در ۱۵ کشور عضو این اتحادیه دارای سفارت‌خانه است.
دستیابی اسرائیل به جایگاه ناظر رسمی در اتحادیه آفریقا بیانگر میزان رسوایی ناشی از ترفند و تبانی است؛ ترفندی که قهرمان آن «موسی فکی محمد» رئیس کمیساریای آفریقا با همدستی دولت اتیوپی و در این میان سکوت عربی - آفریقایی است.
تنها کشوری که در حال حاضر تلاش دیپلماتیک خود را با گروهی از کشورهای آفریقایی برای باطل کردن این عضویت آغاز کرده و از همان ابتدا و به صراحت به این امر اعتراض کرد، کشور الجزائر است.
به موجب بیانیه‌های اعتراضی صادر شده از سوی الجزائر، بدون رایزنی گسترده و پیشین کشورهای عضو اتحادیه آفریقا، چنین جایگاهی به اسرائیل داده شده است؛ آفریقای جنوبی نیز تایید کرد که این تصمیم به صورت یک‌جانبه و بدون رایزنی با اعضاء اتخاذ شده است، نامیبیا نیز اعلام کرد که اطلاعی از این تصمیم نداشته و به آن اعتراض دارد.
عدم رایزنیهای لازم برای اتخاذ چنین تصمیمی در اتحادیه آفریقا، نقش تعیین‌کننده موسی فکی محمد در این امر را برملا می‌کند؛ زیرا مسئولیت رسیدگی به درخواست‌های ارائه شده از سوی کشورهای دیگر به وی محول شده است.
وزارت خارجه الجزائر در ۲۵ ژوئیه گذشته اعلام کرد که تصمیم عضویت اسرائیل در اتحادیه آفریقا بدون رایزنیهای گسترده پیشین با کشورهای عضو گرفته شده و این تصمیم هیچ ظرفیت یا توانایی برای مشروعیت بخشی به اعمال و رفتارهای ناظر جدید (اسرائیل) ندارد و کاملاً در تضاد با ارزش‌ها و اصول مقرر در اساسنامه اتحادیه آفریقا است.
در همین تاریخ وزارت خارجه آفریقای جنوبی این تصمیم را غیر قابل توجیه و شوکه کننده توصیف کرد که به صورت یک‌جانبه و بدون مشورت با اعضای اتحادیه آفریقا، اتخاذ شده است.
اما در مقابل محافل رسمی و رسانه‌ای در تل آویو برای این تصمیم جشن گرفتند، تا جایی که وزیر خارجه رژیم صهیونیستی صدور این تصمیم را «عید روابط آفریقا - اسرائیل» توصیف کرده است.
رژیم صهیونیستی برای روابط خود با قاره آفریقا اهمیت ویژه ای قائل است، به گونه‌ای که توانسته است با کمترین هزینه و کمک‌های فنی، نظامی، سیاسی، امنیتی و تکنولوژی، نفوذش را در این قاره افزایش دهد و از این راه به بازار بزرگ و پرمنفعت قاره سیاه دست یابد و با غارت منابع آن و سلطه بر منطقه شاخ آفریقا، منافع خود را در دریای سرخ تأمین کند.
علاوه بر این درگیری میان اعراب و رژیم صهیونیستی، اهمیت یافتن کشورهای آفریقایی در نظام بین الملل و قدرت رأی آنها در سازمان ملل متحد و وجود گروه‌ها و اقلیت‌های یهودی در آفریقا، سبب رویکرد این رژیم به این قاره شده است.
منطقه شاخ آفریقا به دلیل موقعیت جغرافیایی همواره مورد توجه قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای و فرامنطقه ای به ویژه رژیم صهیونیستی بوده است، بحران‌های منطقه‌ای ناشی از درگیری‌های قومی و قبیله‌ای، اختلافات مرزی بین کشورهای آن، وجود رهبران سرکشی همانند ایسایاس آفورقی، رئیس جمهور اریتره باعث شده است امکان حضور فعال رژیم صهیونیستی بیش از پیش در این منطقه فراهم آید.
علاوه براین بروز پدیده دزدی دریایی و روند صعودی آن در سال 2008 و 2009 م سبب شد تا فرصت مناسبی برای ارزیابی میزان آسیب پذیر بودن امنیت رژیم صهیونیستی در دریای سرخ به همراه یافتن راه حلی جهت تأمین امنیت آن فراهم آید.
حضور فعال جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های اخیر در قاره آفریقا سبب شد تا رژیم صهیونیستی پس از دو دهه کم توجهی به منطقه شاخ آفریقا، بار دیگر برای حضور فعال خود در این منطقه و ایجاد موانعی برای رشد نفوذ ایران زمینه‌سازی کند.
