نویسنده: عباسی مجتبی
13:57 - 1400/09/08
-
بزرگترین دستاورد دولت روحانی و سیاست تقریبا هیچِ دیپلماسی التماسی، عبرت آموزی بود؛ هرچند آن خسارت محض به قیمت تحریم‌های مضاعف، رنج مردم و سال‌ها خون دل رهبری معظم تمام شد؛ اما هنوز این چک بلامحل پاس نشده، معیشت مردم، گروگان گرفته شده و داغ شهادت حاج قاسم و شهید فخری‌زاده بر سینه مانده است.
هنوز تکلیف معاهده شوم برجام نافرجام مشخص نیست و اقتصاد مملکت بعد از سال‌ها معطلی تحت مدیریت فرسوده غربگرایان، گرفتار سیاهچال پیغام و پسغام و بدعهدی‌های غرب است؛ برجام التماسی که نه تنها سد تحریم‌ها نشد، بلکه مراکز اقتصادی را بتن گرفت و نه تنها منافع ملی ما با غرب را حفظ نکرد، بلکه به رابطه با شرق نیز لگد زد.
مدیریت غربگرایان وعده‌هایش به ملت را بر زمین گذاشت، اما درخواست‌های زیاده‌خواهانه غرب را مو به مو اجرا کرد. اما اینک شاخ غرب در منطقه شکسته شده، حال آمریکا خراب و قدرتش رو به افول است؛ از این‌رو عقل حکم می‌کند دولت انقلابی به دو قطبی‌‌سازی‌های جعلی عاملان وضع موجود درباره مذاکرات خاتمه دهد و حواسش به پوست خربزه غربگرایان باشد.
آنقدر غربگرایان بهانه‌گیر شد‌ه‌اند که به تعداد افراد و نوع چینش تیم مذاکره کننده هم ایراد می‌گیرند؛ حال آنکه اگر لازم باشد صد نفر هم باید بروند تا سنگی را که دیگران انداختند، بیرون کشیده و از منافع ملی و حقوق از دست رفته ملت دفاع کنند.
به هرحال رویکرد جدید دولت در تاریخ مذاکرات به معنای پیشگیری از خطاهای فاحشی همچون اشتباه وزارت خارجه سابق در بی‌توجهی به تفاوت دو کلمه «تعلیق» و «لغو» است؛ حال آنکه دوقطبی‌سازی‌های موهوم رسانه‌های معاند و بهانه‌تراشی‌های واهی طیف غربزده، برای تخریب این رویه منطقی است.
