نویسنده: عباسی مجتبی
13:07 - 1400/08/03
- اخیرا بعد از توئیت حسن روحانی مبنی بر عفو عمومی و رحمت گسترده پیامبر خاتم(ص) برخی کاربران نسبت به این گونه اظهارات واکنش نشان دادند که به نظر می‌رسد این گونه اظهارنظرها از سوی مسببان اصلی معضلات کشور، و عدم توجه به مردم در زمان مسئولیت، نوعی دهن کجی به نظام اسلامی و فرار پیش‌دستانه و تلاشی هدفمند جهت سرپوش گذاشتن نسبت به عواقب و پیامدهای مسئولیت خویش است.
بعد از مدت‌ها بی‌خبری از رئیس جمهور سابق، اخیرا وی در سلسله توئیت‌هایی ضمن تبریک ایام ولادت پیامبر خاتم(صلی الله علیه و آله) از عفو عمومی و رحمت گسترده ایشان سخن رانده است. هرچند توئیت‌های حسن روحانی ناظر به اسلام رحمانی و نادیده گرفتن درد و رنج چندین ساله مردم برخلاف آموزه‌های رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و رویه حضرت علی(علیه السلام) در رابطه با حقوق مردم و دستورات ایشان نسبت به کارگزاران حکومت است، چنان که با واکنش برخی کاربران فضای مجازی مواجه شده است.
اما به نظر می‌رسد این گونه اظهارنظرها از سوی مسببان اصلی معضلات کشور، نوعی دهن کجی به نظام اسلامی و فرار پیش‌دستانه و تلاشی هدفمند جهت سرپوش گذاشتن نسبت به عواقب و پیامدهای مسئولیت خویش است. البته شکی نیست، تصمیم‌گیری در رابطه با ترک فعل‌ها و خسارات دولت سابق نیازمند سنجش کامل متغیرهای داخلی و خارجی و به معنای واقعی کلمه، رعایت منافع ملت است.
چون دوره ریاست جمهوری حسن روحانی، آغاز مصائب و فجایع بی‌سابقه‌ای علیه کشور بود، آنگونه که سطح انتظارات مردم از رویه دیکتاتورمآبانه دولت روحانی به نازلترین حد خود رسید و بیشتر نقدها ناظر به بی‌تحرکی مفرط، بی‌اطلاعی و ایجاد بی‌اعتمادی عمومی دولت سابق بود، این درحالی است که در حال حاضر در دولت آقای رئیسی شاهد دمیده شدن روح امید و نشاط به جامعه و مشهود بودن نشانه‌های تغییر مثبت، تحرک و کارآمدی دولت در جامعه هستیم؛ اما برخی لال‌های شفا یافته و منتفع در دولت قبل که با آمدن دولت آقای رئیسی، بده بستان آنها قطع شده است، با حاشیه‌پردازی همچون سهو لسان، هوچی‌گری، هیاهوی رسانه‌ای و نقد غیرمنصفانه، تخریب به هر قیمتی را باب کرده‌اند و همین جریان‌ها با پروپاگاندای رسانه‌ای که دارند، می‌توانند بدنه جامعه را با خود همراه کرده و نسبت به هر تصمیمی هزینه‌تراشی داشته باشند، بدین جهت تصمیم‌گیری درباره محاکمه سران دولت قبل نیازمند دقت نظر در متغیرهای مختلف، شرایط، زمان، اولویت‌بندی و در نهایت یکصدایی در هر گونه تصمیم و اقدام انقلابی است.
