نویسنده: عباسی مجتبی
10:32 - 1400/06/13
-دفاع رو به جلو ایران در نگاه وسیع فرامرزی و فرامذهبی به جغرافیای مقاومت و امتداد عمق راهبردی کشور است که موجب امنیت و تثبیت قدرت بازدارندگی برای جمهوری اسلامی شده است.
افغانستان مصداق کامل سیاست خارجی آمریکا در منطقه است که با توجیهات واهی و اهداف قدرت طلبانه به شکل غیرقانونی و با همراهی به اصطلاح جامعه جهانی مورد هجوم و یورش نظامی واقع شد و بعد از بیست سال کشتار غیرنظامیان، تخریب زیرساخت‌ها و تحمیل عقب ماندگی اکنون نیز سرنوشت نامعلومی دارد.
علیرغم تجربه روشن شکست ایدئولوژی سیاسی و فکری لیبرالیسم و خسارات گسترده سیاست‌های توسعه طلبانه آمریکا و اسرائیل در کشورهای اسلامی، هنوز برخی در داخل کشور سعی می‌کنند به سیاست دفاعی و راهبرد بازدارندگی ایران در منطقه حمله کرده وَ از جنگ طلبی آمریکا حمایت کنند.
حال آنکه توسل به قدرت‌های فرامنطقه‌ای دوام و قوامی ندارد و باید به دنبال همکاری پایدار و سرمایه گذاری بر روی ظرفیت‌های منطقه ای همچون محور مقاومت و پذیرش حقایق میدانی سال‌های اخیر بود. طبق نظر بسیاری از کارشناسان، شکست عراق در دوران صدام، فارغ از ماهیت حکومتش به این دلیل بود که دکترین نظامی وی صرفا محدود به جغرافیای خودش بود و با اولین برخورد نظامی درهم شکست.
بنابراین شکست سریالی و هژمونی آمریکا در منطقه از تلفات و عقب نشینی نظامی در لبنان در سال ۱۹۸۴ در عصر ریگان تا اخراج و شکست نظامی در عراق در دوره جورج بوش پسر و در سال‌های اخیر ناکامی در سوریه در دوران اوباما و ترامپ و اخیرا خروج مفتضحانه از افغانستان و در نهایت از منطقه، نتیجه سیاست‌های ترکیه یا روسیه نبوده است. بلکه دفاع رو به جلو ایران در نگاه وسیع فرامرزی و فرامذهبی به جغرافیای مقاومت و امتداد عمق راهبردی کشور است که موجب امنیت و تثبیت قدرت بازدارندگی برای جمهوری اسلامی شده است.
با این حال بعد از انتقامجویی ایران در جریان ترور سردار شهید سلیمانی و عیان شدن ضربه پذیری آمریکا، سیاست جوبایدن مبتنی بر کاهش حضور در منطقه غرب آسیا و همکاری مخفیانه با رژیم صهیونیستی است، هرچند با توجه به تحولات اخیر، سیاست دست بسته این رژیم با ماهیت غاصبانه و خرابکارانه آن ناسازگار است و ایجاد تنش جهت کاستن انزوا و فشارهای داخلی و خارجی نیز این رژیم را به سمت سقوط و نابودی سوق خواهد داد.
